Potentilla micrantha RAMOND ex DC.

Άθροισμα: Angiosperms

Βασίλειο: Plantae

Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae

Γένος: Potentilla

Είδος: Potentilla micrantha RAMOND ex DC.

Ramond : Louis François Elisabeth Ramond de Carbonnière (1753 – 1827) Γάλλος βοτανολόγος.

 

Potentillla: Υποκοριστικό του δυνατός (potent).

Micrantha : Μικρά άνθη.

 

Άλλα ονόματα: Перстач дрібноквітковий,Kleinblütiges Fingerkraut, Pięciornik drobnokwiatowy, Späd fingerört, Keijunhanhikki, Potentille de Thuringe.

Η Potentilla micrantha είναι φυτό της οικογένειας Rosaceae.

Στην περιοχή μας η άνθισή του ξεκινά τον Μάρτιο, και το συναντάμε σε σκιερά μέρη με γόνιμο έδαφος.

Anchusa cretica MILL.

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons

Οικογένεια: Boraginaceae

Γένος:Anchusa

Είδος: Anchusa cretica MILL.

Συνώνυμα: Anchusella cretica (Mill.) Bigazzi, E.Nardi & Selvi 

 

Το είδος Anchusa cretica ανήκει στη οικογένεια Boraginaceae.

Είναι μονοετές φυτό, η άνθισή του ξεκινά τον Μάρτιο και διαρκεί έως τα τέλη Μαΐου. Στην περιοχή μας το ξέρουμε ως ψωρίλι, και είναι φαγώσιμο είδος.

Πικραμυγδαλιά (Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb var. amara (DC.) Buchheim)

Άθροισμα: Angiosperms

Βασίλειο: Plantae

Κλάση: Dicotyledons 
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae

Γένος: Prunus

Είδος: Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb var. amara (DC.) Buchheim

Άλλα ονόματα: Πικραμυγδαλιά, Bitter Almond, Bittermandel, Bittere amandel, Amande amère, Mandorla amara, Горький миндаль, Acı badem, Almendra amara.

Η πικραμυγδαλιά, (Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb var. amara (DC.) Buchheim ), όπως και η κοινή αμυγδαλιά, ( Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb), ανήκουν στην ίδια οικογένεια (Rosaceae) με την τριανταφυλλιά.

Είναι μικρό δέντρο και ανθίζει στην περιοχή μας συνήθως μετά της 15 Μαρτίου.

Οι καρποί της είναι αρκετά μικρότεροι από την κοινή αμυγδαλιά, όπως και τα φύλλα της.

Μεταξύ άλλων ουσιών, το πικραμύγδαλο περιέχει το γλυκοσίδιο αμυγδαλίνη. Από αυτή την ουσία, με τη βοήθεια κάποιων ειδικών ενζύμων, παράγονται υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη.

H αμυγδαλίνη, επίσης, περιέχεται στα κουκούτσια του βερίκοκου, του ροδάκινου και του δαμάσκηνου, δέντρα τα οποία ανήκουν στο ίδιο γένος με την πικραμυγδαλιά.

Το υδροκυάνιο είναι δηλητηριώδης ουσία. H μέγιστη επιτρεπόμενη ημερήσια πρόσληψη από το στόμα είναι 0,6 mg, ενώ 0,6 - 1,5 mg θεωρείται θανατηφόρα δόση (πηγή: wikipedia).

Η βενζαλδεΰδη είναι επίσης δηλητηριώδης ουσία. Σύμφωνα με το wikipedia, για έναν ενήλικο άνθρωπο 70 κιλών, 50 ml θεωρείται θανατηφόρα δόση.

Παρόλα αυτά, σε μικρές δόσεις δεν θεωρείται επικίνδυνη και χρησιμοποιείται στις βιομηχανίες τροφίμων και καλλυντικών σαν αρωματική ουσία (άρωμα πικραμύγδαλου).

Το πικραμύγδαλο, και κυρίως το λάδι του, χρησιμοποιείται όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω στη βιομηχανία καλλυντικών και τροφίμων, και έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Έχει αντιπυρετικές, ηρεμιστικές, αντιμικροβιακές, ανθελμινθικές, καθαρτικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες.

Φυσικά, με βάση τα παραπάνω, η χρήση του γίνεται σε συγκεκριμένες δόσεις και χρήσεις, πάντα με την συμβουλή κάποιου ειδικού.

Saponaria calabrica GUSS.

Βασίλειο: Plantae
Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Caryophyllales
Οικογένεια: Caryophyllaceae

Γένος: Saponaria

Είδος: Saponaria calabrica GUSS. 

Saponaria : Από την λέξη σαπούνι.

Calabrica : Από την Καλαβρία.

Συνώνυμα: Saponaria graeca Boiss., Saponaria aenesia Heldr.

Το είδος Saponaria calabrica ανήκει στην οικογένεια Caryophyllaceae.

Πιο γνωστός εκπρόσωπος του γένους Saponaria είναι το είδος Saponaria officinalis, γνωστό για τις καθαριστικές και θεραπευτικές του ιδιότητες.

Η άνθιση του Saponaria calabrica ξεκινά τον Μάρτιο.

Τα είδη του γένους Saponaria περιέχουν σαπωνίνες, γι' αυτό και στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν για το πλύσιμο ρούχων.

Luzula pilosa (L.) Willd.

Luzula pilosa (L.) Willd.

Βασίλειο: Plantae

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Monocots

Τάξη: Poales

Οικογένεια: Juncaceae

Γένος: Luzula

Είδος: Luzula pilosa (L.) Willd.

Συνώνυμα: Juncus pilosus L.

Άλλα ονόματα: Hairy wood-rush, Kevätpiippo, Jonc à tépales aigus, Luzule multiflore, Erba lucciola pelosa.Ожика волосистая.

Το Luzula pilosa είναι φυτό της οικογένειας Juncaceae. Η οικογένεια αυτή περιλαμβάνει 6 γένη και 500 είδη φυτών.

Το άνθος του είναι πολύ μικρό (2,5 – 3,5 χιλιοστά) και το ύψος του φυτού μπορεί να ξεπεράσει τα 30 εκατοστά.

Το συναντάμε ανθισμένο τον Μάρτιο σε φτωχά, όξινα εδάφη και σε υψόμετρα έως και 2.000 μέτρα.

Veronica persica Poir

Βασίλειο: Plantae

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons

Οικογένεια: Plantaginaceae

Γένος: Veronica

Είδος: Veronica persica Poir.

Άλλα ονόματα: Bird's Eye Speedwell, Common Field Speedwell, Perscians' Speedwell, Véronique de Perse, Persischer Ehrenpreis, Вероника персидская, Вероніка перська, Storkronet Ærenpris.

 

Veronica : Προς τιμήν της Αγίας Βερενίκης

persica : Περσική.

Το είδος Veronica persica είναι ετήσιο φυτό της οικογένειας Plantaginaceae. Το γένος Veronica ανήκε στην οικογένεια Scrophulariaceae, νεότερες έρευνες όμως το κατέταξαν στην οικογένεια Plantaginaceae.

Η Veronica persica είναι μικρό φυτό και η άνθισή του στην περιοχή μας ξεκινά από τις αρχές Μαρτίου και διαρκεί αρκετούς μήνες, ανάλογα με τις συνθήκες.

Θεωρείται ζιζάνιο και προτιμά φωτεινά ή ελαφρά σκιασμένα μέρη και υγρό έδαφος.

Bellis perennis L.

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons

Οικογένεια: Asteraceae

Γένος: Bellis

Είδος: Bellis perennis L.

Bellis: Όμορφο.

Perennis: Αιωνόβιος.

Άλλα ονόματα: Μαργαρίτα, English daisy, daisy, Nurmikaunokainen, Pâquerette, Gänseblümchen, Pratolina comune, părăluţe, Margarita, Almindelig Tusindfryd, Маргаритка многолетняя, Madeliefje, Koyungözü.

Το Bellis perennis είναι η κοινή μαργαρίτα, κλασσικό είδος της οικογένειας

Asteraceae. Είναι πολυετές φυτό, ιθαγενές της δυτικής, κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, με εξάπλωση στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.

Bellis perennis L.

Το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 20 εκατοστά, τα φύλλα του βρίσκονται στη βάση του φυτού και σχηματίζουν ρόδακα.

Η άνθισή του ξεκινάει τον Φεβρουάριο και διαρκεί πολλούς μήνες.

Bellis perennis L.

Χρησιμοποιείται σαν αλοιφή η κατάπλασμα για την καταπολέμηση σχεδόν κάθε είδους πληγών, μωλώπων και τραυματισμών και προβλημάτων του δέρματος.

Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ως αντιβηχικό στην αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, νεφρικών διαταραχών, ελκών του στόματος.

Είναι καλλωπιστικό φυτό.

Himantoglossum robertianum (Loisel.) P.Delforge (Barlia robertiana)

Βασίλειο: Plantae

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Monocots

Τάξη: Asparagales

Οικογένεια: Orchidaceae

Γένος: Himantoglossum

Είδος: Himantoglossum robertianum (Loisel.) P.Delforge

Άλλα ονόματα: Μπότσκα, Jättikämmekkä, Orchis géant.

Συνώνυμα: Barlia robertiana (Loisel.) Greuter, Aceras longibracteatum Rchb.f.,Barlia longibracteata (Rchb.f.) Parl., Orchis robertiana Loisel.

Το Himantoglossum robertianum ήταν γνωστό ως Barlia robertiana,

ύστερα από μελέτες καταχωρήθηκε στο γένος Himantoglossum.

Ανήκει στην οικογένεια Orchidaceae ( ορχιδέες).
Στην περιοχή μας είναι γνωστό ως μπότσκα.

 

Himantoglossum robertianum

 

Είναι η μεγαλύτερη σε μέγεθος ορχιδέα, (Orchis géant), η άνθισή της ξεκινάει από τα τέλη του Φλεβάρη και διαρκεί έως τον Απρίλη.

Το ύψος της μπορεί να ξεπεράσει το μισό μέτρο και είναι ιθαγενές είδος της Μεσογείου.

Lunaria annua L.

Βασίλειο: Plantae

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons

Οικογένεια: Brassicaceae

Γένος: Lunaria

Είδος: Lunaria annua L. 

Άλλα ονόματα: moneyplant, honesty, Tuinjudaspenning, Kesäkuuruoho, Garten-Mondviole, Miesiącznica roczna, Judaspenning.

Lunaria: Ονομάστηκε έτσι επειδή ο καρπός του μοιάζει με το φεγγάρι (luna).

αnnua: Ετήσια.

Το είδος Lunaria annua είναι χαρακτηριστικό είδος της οικογένειας Brassicaceae.

Είναι ιθαγενές των Βαλκανίων και της Νοτιοδυτικής Ασίας, και συναντάται στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ωκεανία. 

 

Ανθίζει Μάρτιο με Απρίλιο και τα άνθη του είναι μωβ χρώματος με τέσσερα πέταλα και έξι στήμονες.

Το ύψος του μπορεί να φτάσει το ένα μέτρο. Ο βλαστός του είναι τριχωτός και τα φύλλα ωοειδή-καρδιοειδή, και ο καρπός του έχει τη μορφή δίσκου.

Είναι πολύ διαδεδομένο είδος στην περιοχή μας και εξαπλώνεται πολύ εύκολα.

Είναι καλλωπιστικό είδος και χρησιμοποιείται κυρίως ο αποξηραμένος καρπός του.

Cardamine hirsuta L.

Cardamine hirsuta L.

Βασίλειο: Plantae

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons

Οικογένεια: Brassicaceae

Γένος: Cardamine

Είδος: Cardamine hirsuta L.

Cardamine: Υποκοριστικό του κάρδαμου.

Hirsuta : Τριχωτή.

Άλλα ονόματα: Bittercress, hairy bittercress, Kleine veldkers,Kleine veldkers, Mäkilitukka, Cardamine hérissée, Behaartes Schaumkraut, Billeri primaticcio.

Το είδος Cardamine hirsuta είναι ετήσιο φυτό της οικογένειας

Brassicaceae, συγγενικό είδος με το μπρόκολο και το λάχανο. Το συναντάμε στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική.

 

Cardamine hirsuta L.

Η άνθισή του ξεκινάει από τα μέσα Φεβρουαρίου.

Αναφέρεται ως φαγώσιμο είδος, ωμό ή μαγειρεμένο (πηγή: pfaf.org)

Lamium bifidum Cirillo

Άθροισμα: Angiosperms  
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Lamiales
Οικογένεια: Lamiaceae 
Γένος: Lamium 
Είδος: Lamium bifidum

Cirillo: Domenico Maria Leone Cirillo (1739 - 1799) Ιταλός, γιατρός, εντομολόγος και βοτανολόγος.Lamium: Προέρχεται από το μυθικό τέρας Λάμια. Bifidum: Δισχιδές.


Το Lamium bifidum είναι χαρακτηριστικό είδος τις οικογένειας Lamiaceae. Πολυπληθής οικογένεια που περιλαμβάνει 250 γένη και 7,852  είδη (πηγή: The plant list). Το συναντάμε κυρίως στη Νότια Ευρώπη και ανθίζει τον Φεβρουάριο με Μάρτιο.

Τα άνθη του είναι λευκά και τα φύλλα του καρδιοειδή με χαρακτηριστικά λευκά σημάδια στην μέση του φύλλου.

Veronica cymbalaria BODARD

Βασίλειο: Plantae

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons

Οικογένεια: 

Plantaginaceae

Γένος: Veronica

Είδος: Veronica cymbalaria BODARD

BODARD: Pierre Henri Hippolyte Bodard de La Jacopière (1758 – 1826) Γάλλος βοτανολόγος.

Veronica : Προς τιμήν της Αγίας Βερενίκης

cymbalaria: Mοιάζει με κύμβαλο.

 

Η Veronica cymbalaria είναι είδος που ανήκει στην οικογένεια

Plantaginaceae

Ανθίζει από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο.

Petasites hybridus (L.) G.Gaertn., B.Mey. & Scherb

Άθροισμα: Angiosperms

Κλάση: Dicotyledons

Οικογένεια: Asteraceae

Γένος: Petasites

Είδος: Petasites hybridus (L.) G.Gaertn., B.Mey. & Scherb

 

Άλλα ονόματα: Κολοπάνα, πετασίτης, pestilence wort, Pétasite blanc, Gemeine Pestwurz, Farfaraccio maggiore, Белокопытник гибридный,Rød Hestehov.

 

Το είδος Petasites hybridus ανήκει στην οικογένεια Asteraceae (Compositae).

Είναι χαρακτηριστικό είδος με μεγάλα φύλλα (80 – 120 εκατοστά) και λευκά άνθη. Ανθίζει τον Μάρτιο και τα φύλλα του παίρνουν το μέγιστο μέγεθός τους το καλοκαίρι. Το συναντάμε στην Ευρώπη και την Αμερική στις όχθες ποταμών.

Laurus nobilis L. (Δάφνη)

Άθροισμα: Angiosperms

Βασίλειο: Plantae

Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Laurales
Οικογένεια: Lauraceae

Γένος: Laurus

Είδος: Laurus nobilis L.

Άλλα ονόματα: Δάφνη, βαϊά, Bay Laurel, Grecian Laurel, Dafinë, ghâr, Waraq al-lauri, Ereinotz, Laurbær, Laurier, Laurier, alloro poetico, Liść laurowy, Defne ağacı.

Η δάφνη (Laurus nobilis) είναι ιθαγενές δέντρο της Μεσογείου και ανήκει στην οικογένεια Lauraceae. Είναι αειθαλές μικρό δέντρο ή πολλές φορές θάμνος. Προτιμά τα ασβεστολιθικά εδάφη και το ύψος του μπορεί να ξεπεράσει τα δέκα μέτρα.

Τα άνθη του έχουν λευκό-κρεμ χρώμα ενώ τα φύλλα του είναι λογχοειδή, ακέραια, με βαθύ πράσινο χρώμα και χαρακτηριστικά ευχάριστη μυρωδιά.

Είναι πολύ γνωστό φυτό από την αρχαιότητα. Χαρακτηριστικός είναι ο μύθος

του θεού Απόλλωνα και της νύμφης Δάφνης. Σύμφωνα με τον μύθο, ο θεός Απόλλωνας ερωτεύτηκε την νύμφη Δάφνη, κόρη του ποταμού Πηνειού και της Γης. Εκείνη όμως αρνήθηκε να ενδώσει στις ερωτικές επιθυμίες του και έτρεξε να του ξεφύγει. Βλέποντας όμως ότι αυτό ήταν αδύνατο, ζήτησε από τον πατέρα της να τη βοηθήσει. Έτσι αυτός την μετέτρεψε στο γνωστό μας δέντρο, και από τότε καθιερώθηκε ως ιερό δέντρο του Απόλλωνα.

Τα στεφάνια από κλαδιά δάφνης ήταν σύμβολα νίκης, εξουσίας και φήμης, τόσο στην αρχαία Ελλάδα όσο και στη Ρώμη.

 

Περιέχει μεταξύ πολλών άλλων: κινεόλη, γερανιόλη, δαφνίνη, α και β πινίνη, δαφνικό οξύ, αιθέριο έλαιο, νινεόλη, τανικό οξύ και ευγενόλη.

Το αφέψημα των φύλλων της σταματάει την τριχόπτωση και μαυρίζει τα μαλλιά (πολύ καλά σε συνδυασμό με φύλλα καρυδιάς). Η σκόνη από ξερά δαφνόφυλλα σταματάει την αιμορραγία της μύτης (Κ. Μπαζαίος).

Έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση των δυσπεψιών και τη θεραπεία διαστρεμμάτων και μωλώπων.

Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται στη μαγειρική, ενώ το εκχύλισμα και το λάδι των φύλλων της χρησιμοποιούνται σαν φυσικό άρωμα σε βερμούτ, παγωτά, γλυκά, προϊόντα αρτοποιίας και σε κονσέρβες (Κ. Μπαζαίος).

Τέλος, χρησιμοποιείται και ως καλλωπιστικό φυτό.