Giovanni Antonio
Scopoli (1723—1788) Τιρολέζος
φυσικός και φυσιοδίφης.
Χαρακτηριστικά: πορτοκαλί ή πορτοκαλοκίτρινο καπέλο με ραβδώσεις στην περιφέρειά του, χοντρό κυλινδρικό κίτρινο πόδι λίγο εξογκωμένο στην βάση του, κίτρινα ελάσματα και λευκή θήκη (βόλβα) στην βάση του από την οποία ξεπροβάλει το καρπόσωμά του.
Φύλλο:
Basidiomycota
Κλάση:
Agaricomycetes
Τάξη:
Agaricales
Οικογένεια:
Amanitaceae
Γένος:
Amanita
Είδος:
caesarea (scop.) Pers.
Συνώνυμα:
Agaric, Caesars agaric, royal agaric
Αρχές
Σεπτεμβρίου έως αρχές Νοεμβρίου σε δάση
πλατύφυλλων θα συναντήσουμε ένα από τα
πιο εντυπωσιακά μανιτάρια και ίσως το
πιο νόστιμο, τον Αμανίτη τον καισαρικό.
Ανήκει στο γένος Αmanita (Αμανίτες),
πολυπληθές γένος με πιο γνωστούς
εκπροσώπους τα: Amanita muscaria (αμανίτης
ο μυγοκτόνος), Amanita
phalloides (αμανίτης ο φαλλοειδής),
Amanita caesarea.
Αναγνωρίστηκε
από τον Giovanni Antonio Scopoli και αρχικά
είχε ονομαστεί Agaricus caesareus.
Ο
νοτιοαφρικανός μυκητολόγος Christiaan
Hendrik Persoon (1761 – 1836) τον κατέταξε στο
γένος Αmanita και
του δόθηκε το όνομα Amanita
caesarea.
Χαρακτηριστικά: πορτοκαλί ή πορτοκαλοκίτρινο καπέλο με ραβδώσεις στην περιφέρειά του, χοντρό κυλινδρικό κίτρινο πόδι λίγο εξογκωμένο στην βάση του, κίτρινα ελάσματα και λευκή θήκη (βόλβα) στην βάση του από την οποία ξεπροβάλει το καρπόσωμά του.
Το
Κοκκινομανίταρο, όπως λέγεται συχνά, γνωστό από την αρχαιότητα, ήταν
από τα αγαπημένα μανιτάρια των Ρωμαίων
(και των σημερινών Ιταλών) και αναφέρεται
από πολλούς αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους
συγγραφείς και ποιητές.
Σύμφωνα
με το Δ. Κελτεμλίδη πέρα από την ασύγκριτη
νοστιμιά του είναι κι ένα θρεπτικό
λαχανικό που εκτός των άλλων ιδιοτήτων
του περιέχει και βιταμίνη Α.
Όλα τα
φαγώσιμα μανιτάρια δεν πρέπει να
μαζεύονται χωρίς την παρουσία ενός
έμπειρου μανιταροσυλλέκτη.