Σύμφωνα
με την αρχαία ελληνική μυθολογία, οι
Δρυάδες ήταν νύμφες των δέντρων και των
δασών, και οφείλουν το όνομα τους στο
ιερό δέντρο του Δία, τον δρυ.
Οι
Αμαδρυάδες ήταν Δρυάδες που ζούσαν μέσα
στα δέντρα, και η τύχη τους είναι δεμένη
με αυτά.
Σε
αντίθεση με τις Δρυάδες που ήταν αθάνατες,
οι Αμαδρυάδες ήταν θνητές - όταν πεθάνει
ένα δέντρο πεθαίνει και η Αμαδρυάδα που
το προστατεύει.
Έτσι,
οι αρχαίοι 'Έλληνες έπρεπε, για να κόψουν
ένα δέντρο, να ζητήσουν άδεια από τους
θεούς, ώστε να εξασφαλίσουν ότι δεν θα
έκαναν κακό στην Αμαδρυάδα που κατοικούσε
σε αυτό.
Πολλοί
πολιτισμοί είχαν αντίστοιχους μύθους,
αναγνωρίζοντας τη στενή σχέση του
ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον του
οποίου είναι μέρος.
Ο
συντάκτες του ιστολογίου το δημιούργησαν
με αντίστοιχο σεβασμό, σε μια προσπάθεια
να αναδείξουν και να προστατεύσουν το
φυσικό περιβάλλον της Ηπείρου.
